DE VONDELING
door SARAH MEULEMAN
‘Herinneringen zijn verhalen. Verhalen zijn fictie. Durf jij op je herinneringen te vertrouwen?’
1968, de Isles of Scilly in de Atlantische Oceaan.
Op een afgelegen strand doet de achtjarige Robin een macabere vondst. In de branding ligt een pop. Ze rent erheen en ontdekt dat het geen speelgoed is, maar een dode baby in een doek. Als ze haar moeder haalt, is de baby spoorloos verdwenen. Niemand gelooft de jonge Robin met haar levendige fantasie.
Geteisterd door herinneringen aan de baby, reist Robin twintig jaar later terug naar het eiland om er voorgoed achter te komen wat ze écht heeft gezien. Al snel blijkt dat de bewoners hun redenen hebben om ervoor te zorgen dat Robin de waarheid nooit achterhaalt.
De vondeling neemt de lezer mee van de Isles of Scilly in 1968 tot het New York van 2035 in een aangrijpende geschiedenis over de kracht van herinnering, de kracht van verhalen – en alles daartussenin.
Kijk HIER voor De vondeling in woord en beeld
Laatste updates over alle romans: klik HIER
______________________________________________________________________________
INTERVIEW OVER DE VONDELING IN NOOIT MEER SLAPEN (RADIO1)
Over de kracht van herinneringen, plottwists en stomende seksscenes. Over Lady Gaga versus Beethoven. En een paar woorden van Bruce Springsteen. Luister terug via deze LINK Presentatie: Liesbeth Staats.
______________________________________________________________________________
4 JUNI LAUNCH VAN DE VONDELING IN BOEKHANDEL SCHELTEMA
________________________________________________
RESEARCHING A NOVEL
Tijdens mijn research voor De vondeling maakte ik enkele reizen naar de Isles of Scilly, een subtropische eilandengroep in de Atlantische Oceaan, en kreeg les van de bekendste en bekwaamste taxidermisten ter wereld.
Hieronder een persoonlijke impressie van mijn ervaringen, met veel dank aan iedereen die me heeft rondgeleid, op sleeptouw genomen, de reizen heeft mogelijk gemaakt en daarmee De vondeling.
Onder meer: de gebroeders Teurlinckx, George Jamieson, Sinke & van Tongeren. Met speciale dank aan het Nederlands Letterenfonds,
Fotografie door Eric Lange.
1. THE ISLES OF SCILLY
Een archipel in de Atlantische Oceaan ten zuidwesten van Engeland. In de zomer vrolijk en fotogeniek met zijn narcissenvelden, palmbomen en witte glinsterstranden, in de winter, toen ik er was, guur en bars en donker. Er waren zonnige dagen, maar altijd, altijd was er een gure wind en woeste golven die het zelfs voor de ervaren scheepslieden moeilijk maken om van het ene kleine eiland naar het andere te varen.
2. TAXIDERMIE GEORGIE JAMIESON, SCHOTLAND
Ik was op slag verliefd op George, de eigenzinnige taxidermist die leeft in een Middeleeuwse Schotse toren: Cramden Tower, en me inspireerde tot het personage Faber in De vondeling. De toren, vlakbij het water, lijkt van een andere wereld: levende dieren dartelen, kruipen en vliegen er rond, maar in de schuur in de achtertuin is George de hele dag hard aan het werk, leesbril op, scalpel in de hand om zijn dode dieren, zoals hij zegt, te laten herleven. De meesten zouden het ‘opzetten’ noemen. Hij is oprichter van het eerste wereldwijde gilde voor taxidermisten maar heeft zijn eigen gilde ook weer verlaten. Het ging teveel om de cijfers, vond hij. Opzetten gaat niet om berekeningen, maar om het begrijpen van de dieren die je onder handen hebt. Opzetten is een daad van liefde, niet van wetenschap. Aldus George. In de tochtige toren stond zijn vrouw in de enige verwarmde kamer klaar met een kop thee en een koekje. ‘George is a wild one,’ zei ze. En grinnikte in haar schort. Hier zie je de ‘inrichting’ van de schuur en George die me geduldig de kneepjes van het vak probeert te leren…
3. DE GEBROEDERS TEURLINCKX, TAXIDERMISTEN
Al tientallen jaren werken deze drie broers samen om de meest uiteenlopende dieren op te zetten in hun Eindhovense atelier. Ze zijn een waar begrip in taxidermistenkringen. Hun vader was ook taxidermist en vond dat zijn zonen het stokje moesten overnemen. Aldus geschiedde. Het gaat er wild aan toe in het atelier met zagen, hamers, naalden en stinkende chemische goedjes die je als taxidermist nu eenmaal nodig hebt. Elk van de broers heeft zijn eigen specialiteit. De ruimte is verdeeld in een werkkamer, een tentoonstellingsruimte en een enorme vrieskamer waar de kadavers worden bewaard. Ik rook en keek en voelde en probeerde hun technieken uit. Ik maakte mee hoe een vrouw na enkele maanden haar overleden kat weer terugzag op een plankje, tot tranen toe ontroerd. Twintig minuten later was ze teleurgesteld. ‘Het is ‘m toch niet.’ zei ze.
