24 oktober > De 100

Opzij viert de 100 machtigste vrouwen in een tsjokvol Felix Meritis. Ik had me voorgenomen om de bloemetjesrokken te tellen, maar de oogst is verbazend schaars. Grijze powersuits en hoge hakken overheersen. Veel meer een mix van vrouwen ook, dan je zou verwachten. Alleen, hetzelfde gevoel bekruipt me als bij mijn blitsbezoek aan het tentenkamp van Occupy, eerder vandaag. Waar strijden we voor? En is er wel een ‘wij’? Kijk, als vrouwen hun krachten echt hadden willen bundelen, dan was die emancipatie dertig jaar geleden al volbracht. Zo simpel is het. Dat willen we dus niet. Ik ook niet. Get over it. We willen het beste voor onszelf en daar het beste sociale klimaat voor. In die volgorde. Was het omgekeerd, dan waren er waarschijnlijk veel meer vrouwen aan de top vandaag. Helaas, de machtige vrouwen van Opzij ontkennen dit in alle toonaarden. Zij gaan juist voor de ‘sociale winst’, zeggen ze, en niet de persoonlijke winst. Dat schijnt ook verstandiger te zijn; dan vinden mensen je leuker, weet een onderzoekster. Ik kijk rond in de zaal en zie ambitieuze vrouwen met persoonlijke dromen die smachten naar tips om er te komen. Niks geen groter geheel voor ons allen. Die tips krijgen ze ook, tijdens praatsessies met de machtige vrouwen van dienst. Topvrouwen aan tafel vragen wat je wilt. Het werkt inspirerend. Daarin schuilt de echte winst: niet het volslagen anachronistische ‘wij’-gevoel van alle vrouwen op een hoopje, maar het ‘wij’ van een oudere coach en een jongere vrouw. Het ‘wij’ van verschillende generaties machtige vrouwen. Laat die 100 er weer 100 adopteren. Misschien gaan we dan naar een veelvoud toe.